#اعلانات
اولین جلسه #کارگاه_آموزشی
#تربیت_بدون_تنبیه_و_بدون_تشویق
توسط #دکترعلیرضارحیمی
یکشنبه25تیر ماه
در مجتمع امام صادق(ع) برگزار شد.👇👇
🔻در این جلسه، ابتدا به بیان هدف این کارگاه آموزشی پرداخته شد:
بناکردن آموزش بر دیدگاهی متفاوت از آنچه بر اساس بینش رفتارگرا، بر تشویق و تنبیه در آموزش تاکید میکند...
از طریق تغییر دیدگاه، ایجاد بصیرتهایی برای یافتن طریق، جستجوی روشها از مسیر نقد دیدگاه رفتارگرا و روشهای آن
سپس دانش پژوهان با مبانی بحث آشنا شدند.
🔺در این بخش، بر اساس تعابیری از تربیت از دیدگاه فیلیپ مری یو (مربی فرانسوی) و نیز از دیدگاه استاد اصول و مبانی بحث تشریح شد
در ادامه خلاصه بحث جهت بهره مندی مخاطبان گرامی مجله تربیتی آموختن برای زیستن تقدیم علاقمندان می شود:
1. تربیت عبارتست از رابطه ای ضروری، موقت و ناهمتراز میان تربیت کننده و تربیت شونده با هدف ظهور انسانی مستقل و آزاد!"
2. بر این اساس آزادی هدف تربیت است و در عین حال مبنا و اساس تربیت پذیری انسان نیز فرض آزاد بودن وی است.
3. اما برای تربیت، نیاز به ناهمترازی(یعنی عدم مشابهت و نابرابری میان مربی و شاگرد) است زیرا در غیر این صورت هیچ تربیت کننده ای با هیچ تربیت گری تفاوت ندارد و فرایند تربیت شکل نمیگیرد و تربیت ممکن نمیشود!
4. این ناهمترازی مبنای "اقتدار" است! که اساسا برای تربیت -که عبارتست از "ظهور انسان آزاد"- لازم و ضروری است.
5. بدین ترتیب "آزادی" و "اقتدار" همانند دو سوی یک جاده اند که تربیت را در مسیری مستقیم نگه میدارند...
6. اما اقتدار اگر انسانی و دلپذیر –یعنی آزادی طلب و آزادی خواه- نباشد بی تردید، "آزادی " را از بین می برد و مانع تحقق اهداف تربیت میشود زیرا اقتدارگری بیش از آزادی و تربیت، میل به سلطه گری و حکومت دارد
7. و مانع بروز و ظهور ویژگیهای انسانی و رشد آدمی میشود.
8. انسان نیز در برابر اقتدار غیردلپذیر و ناخوشایند، موضع میگیرد زیرا ذاتا آزادی طلب و آزادی خواه است. به همین دلیل است که بدرستی گفته میشود که "کنترل و اقتدار، موجود وحشی بار می آورد." به خلاف برخی اقتدارطلبان تربیت گریز که به غلط معتقدند آزادی، موجود وحشی بار میآورد.
🌿دومین جلسه این کارگاه یکشنبه آینده 1 مردادماه برگزار خواهد شد.
با ما همراه باشید👇👇👇
yon.ir/3cxHC
مجله تربیتی آموختن برای زیستن
https://t.me/joinchat/AAAAAD7C-jmr1pInKkyQOA